Hoe kun je suïcide signaleren en voorkomen
Op 10 september is het 'Wereld Suïcide Preventie Dag' (World Suicide Prevention Day). Op deze dag wordt wereldwijd aandacht gevraagd voor de preventie van zelfdoding en voor geestelijke gezondheidsproblemen. Het is van groot belang dat we ons volop blijven inzetten om het aantal suïcides en suïcidepogingen terug te dringen. Vooral door kennis over effectieve suïcidepreventie te vertalen in concrete plannen en acties.
Suïcidaliteit en alle aspecten die hiermee samenvallen hebben een enorme maatschappelijke impact. Maar hoe signaleer je nu suïcidaliteit en hoe maak je dit bespreekbaar? Brian Gerrits, therapeutisch medewerker bij U-center, legt uit welke factoren een rol spelen en waar je op moet letten als hulpverlener of als naaste.
Wat is suïcidaliteit?
Suïcidaliteit gaat over zelfdoding en alles wat daartoe kan leiden. Suïcidegedachten, suïcide-ideatie, suïcideplannen, suïcidepogingen en automutilatie vallen allemaal onder suïcidaliteit. Deze laatste twee zijn niet altijd gericht op zelfdoding maar hebben wel als doel om problemen te willen veranderen. Suïcidaliteit is geen toestand, maar een proces met een verloop.
Als je nu denkt, ‘ik sla dit onderwerp over, hier heb ik niks mee te maken', dan zou dit erg jammer zijn. Door suïcide niet bespreekbaar te maken blijft het taboe rondom suïcidaliteit alleen maar voortduren. Preventie en weten hoe je omgaat met de aspecten die een rol spelen in suïcidaliteit zijn erg belangrijk. Ook is het goed om te weten dat bij veel psychische aandoeningen aspecten van suïcidaliteit onderdeel zijn van de aandoening volgens de DSM-V (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders). Denk aan mensen met een depressie bijvoorbeeld, die suïcidegedachten hebben of iemand met borderline die doet aan automutilatie.
Signalen van suïcidaal gedrag
Een aantal factoren waaraan je suïcidaal gedrag of gedachten over zelfdoding kunt herkennen bij je naasten of bij cliënten zijn:
- Somberheid, hopeloosheid, wanhopig, uitspraken over dood willen gaan (neem die altijd serieus en ga het gesprek aan)
- Stemmingswisselingen
- Piekeren
- Geen doelen of toekomstperspectief
- Dreigingen zich iets zelf aan te doen
- Vermissing of weglopen
- Roekeloos gedrag (asociaal rijden bijv.)
- Verwaarlozing
- Angstig
- Wanen en hallucinaties
- Onrustig en radeloos
- Slechte nachtrust
- Isoleren, terugtrekken, niet buiten komen
- Masker (bijv.: juist heel erg vrolijk zijn terwijl niet past bij situatie (incongruentie))
- Bezittingen cadeau geven
- Afgevlakt of geen emoties voelen
Quote
Een oud-cliënt van mij, die ik vroeg naar zijn doodswens, was verbaasd dat ik oprecht geïnteresseerd was en hiernaar durfde te vragen. Er kwam zoveel informatie naar boven waardoor hij makkelijker geholpen kon worden.
Preventieve interventies bij suicide
Een oud-cliënt van mij, die ik vroeg naar zijn doodswens, was verbaasd dat ik oprecht geïnteresseerd was en hiernaar durfde te vragen. Er kwam zoveel informatie naar boven waardoor hij makkelijker geholpen kon worden. Ook bij cliënten die automutileren vraag ik door naar de onderliggende betekenis van het gedrag. Cliënten geven dan zoveel informatie en stellen zich zo kwetsbaar op. Daardoor heb ik bijvoorbeeld sneller door als iemand innerlijk pijn heeft ervaren. Dat brengt mij bij een opsomming van de preventieve interventies die de risico’s op een geslaagde suïcide of een voortgang van suïcidaliteit kan beperken.
1. Wees betrokken en toon begrip
Ga het gesprek aan zonder oordeel en zonder in te gaan vullen voor de ander wat goed is. Ik heb wel eens meegemaakt dat naasten zeiden: “Stel je niet aan!” Dit zorgt ervoor dat iemand nog verder uit contact gaat en het niet begrepen worden versterkt wordt. Vraag naar wat de ander nodig heeft op dit moment.
2. Verwijs naar 113 en bel samen de huisarts
Doe dit pas wanneer je voldoende signalen hebt uitgevraagd en er ook veiligheid en vertrouwen is om de ander te kunnen ondersteunen.
3. Bespreek op een niet veroordelende wijze de gedachtes en de wanhoop
Vraag daarbij door naar aanleiding, stemming en eventuele plannen. Bespreek, motiveer en verwijs/adviseer.
4. Volg vooral je onderbuikgevoel
Vaak is dit er niet voor niks. Als je het gevoel hebt dat er iets niet goed zit, luister daar dan naar.
5. Wees alert op risicofactoren
Let goed op de factoren die een risico kunnen vormen voor suïcidaal gedrag rondom suïcidaliteit, demografische en sociale factoren, psychologische factoren, gezondheidsfactoren en zorggerelateerde factoren.
6. Doe het samen, en niet alleen!
Ik ben heel blij met mijn collega’s bij U-center en met name ook de psychiaters waar ik samen mee kan overleggen als iemand suïcidaal gedrag vertoont. Tegelijkertijd signaleren sociotherapeuten en ook medewerkers van het restaurant opvallende uitspraken en gedragingen. Samen signaleer en observeer je meer. Draag niet alleen de verantwoordelijkheid, maar betrek familie, naasten die voor de ander goed voelen.
7. Betrek ook hulpverleners
Doe dat zo snel mogelijk nadat je de signalen bespreekbaar hebt gemaakt en wanneer er sprake is van suïcidaal gedrag.
Crisisinterventies bij suicidaliteit
Wanneer er sprake is van een dreiging tot of een poging tot suïcide spreken we van een crisissituatie. In zo’n situatie zijn er enkele crisisinterventies, zoals:
1. Neem contact op met de crisisdienst, huisarts of ggz-instelling
Is er geen contact meer mogelijk en is de dreiging groot? Bel dan hulpdiensten. Zij zorgen voor eventuele overdracht aan de crisisdienst. Mocht diegene al hulp hebben van een ggz-instelling, bel dan zelf de crisisdienst van die instelling. Hebben zij geen crisisdienst, bel dan de eigen huisarts of huisartsenpost.
2. Zorg voor een veilige omgeving
Woont iemand in een flat, sluit dan deuren en ramen of laat iemand bij je logeren. Wees alert op (verstopte) medicatie of spullen. Wees ook alert op de woonomgeving: kapstok, balkon, meterkast, klinken, badkamer, trappenhuis, zolder, etc. Maak de kans op poging en geslaagde suïcide kleiner. Blijf daarom bij iemand ook al wil hij of zij niet praten, wacht totdat de hulpverlening aanwezig is en draag over.
3. Heeft iemand bepaalde noodmedicatie?
Sommige mensen hebben zo nodig medicatie of noodmedicatie die ingenomen kan worden bij een crisissituatie. Deze medicatie kan zowel in een signaleringsplan als een crisiskaart opgenomen worden.
4. Maak een kleine crisiskaart met en voor de ander en/of bespreek deze
Voor veel mensen helpt het om een kleine crisiskaart te maken of een signaleringsplan met noodplan waarin duidelijk vermeld staat welke contactpersonen gebeld kunnen worden, welke ggz behandelaar of instelling ingeschakeld dient te worden, welke medicatie wel en niet gegeven mag worden en tenslotte NAW-gegevens met polisnummer van zorgverzekeraar. Naast een crisiskaart maken kun je ook via www.crisiskaart.nl een aanvraag doen in jouw regio.
5. Maak eventueel een niet suïcide contract
Hierin maakt een hulpverlener of naaste schriftelijke afspraken dat de betrokkene geen suïcide gaat plegen. Hierin worden ook afspraken gemaakt dat hulpverlener of naaste bereikbaar is om de betrokkene te ondersteunen in crisissituaties.
6. Hoe sneller je ingrijpt des te preventiever het werkt
Zo herinner ik mij een situatie van mijn vorige werkgever waarbij een naaste mij opbelde om te vragen of ik langs wilde komen, omdat mijn cliënt zich suïcidaal had geuit. Een uur later zaten we vrijwillig bij de huisarts en twee uur later zaten we bij de crisisdienst. Door het snelle handelen, was een opname niet nodig en herstelde deze cliënt sneller.
We kunnen niet altijd onder water kijken
Het is inmiddels zo’n 13 jaar geleden dat een familielid van mij overleed na een suïcidepoging, juist terwijl het zo goed leek te gaan. Er was al langdurig intensieve hulpverlening betrokken, toch maakte ze een einde aan haar leven. Is een suïcide of suïcidaliteit altijd te voorkomen? Nee! Tijdens mijn loopbaan kwam ik suïcides tegen waarbij zowel hulpverlening betrokken was als waar de omgeving wist van de suïcidaliteit.
We kunnen niet altijd onder water kijken. En we kunnen niet iedere seconde bij iemand zijn. Daarvoor is suïcidaliteit een veel te complex thema. Tegelijkertijd moeten jij en de ander openstaan om suïcidaliteit bespreekbaar te maken.
Wees je dus altijd bewust, wanneer je al het mogelijke hebt gedaan, dat de kans op een suïcide altijd aanwezig blijft. Voel je dus niet schuldig, maar accepteer dat het een complex thema is dat niet altijd op te lossen is, zeker niet als er sprake is van chronische suïcidaliteit waar meer de nadruk ligt op het leren omgaan met.